Het is makkelijk om Spreds enkel te associëren met onze primaire activiteit, namelijk de zoektocht naar interessante investeringsopportuniteiten in innovatieve jonge ondernemingen. Het is zo dat dit het meest flagrante is wanneer je op onze website rondkijkt, maar onze activiteiten beperken zich niet enkel tot het u aanbieden van de kans om onze economie te boosten door te investeren in jonge ondernemingen. Daarnaast willen wij immers onze leden ervan bewust maken op welke manier investeringscrowdfunding een welkome aanvulling kan zijn op een gediversifieerde investeringsportefeuille.
Maar er is meer. Een investering via Spreds houdt echter niet op wanneer je de laatste keer hebt geklikt en de overschrijving hebt gemaakt. Aangezien je investeert in de reële economie is het immers zo dat je een integraal deel wordt van de levensweg van een bedrijf.
Net dit is waarom wij graag al het goede nieuws in verband met uw investeringen delen met jou, maar ook waarom wij ons ertoe verbinden om zo transparant mogelijk te zijn als er minder goed nieuws is. Voor ons is het jou bezorgen van informatie over uw investering meer dan een wettelijke verplichting, het is iets dat we jou verschuldigd zijn als iemand die mee instapt in de niet altijd rooskleurige levensloop van een bedrijf. Dat is waarom we deze reeks van blogposts wijden aan het uitleggen van bepaalde moeilijkheden of ook kansen die bedrijven uit onze #FundedFamily kunnen ervaren gedurende hun levensloop. Het verschil is hier dat we het ‘legalees’ of juridisch jargon gaan uitleggen in plaats van het te gaan gebruiken langs onze neus weg.
In deze specifieke post nemen we een iets uitgebreidere kijk op iets wat ook wel eens met veel zin voor dramatiek de ‘alarmbelprocedure’ genoemd wordt.
Op dit moment in het jaar is het zo dat vele bedrijven bezig zijn met het opstellen van hun jaarrekeningen die ter goedkeuring zullen voorgelegd worden tijdens de jaarlijkse algemene aandeelhoudersvergadering. Het is vaak tijdens het werken aan deze cijfers dat bepaalde ontwikkelingen opgemerkt worden. Eén van deze is wanneer de netto-activa van het bedrijf significant zijn afgenomen door bepaalde verliezen die gemaakt werden.
Het noteren van verliezen is op zich geen ongewone gebeurtenis, zeker in erg jonge bedrijven waar dit vaak wordt opgenomen in hun financieel plan als een manier om te concentreren op de groei. De wetgever wou echter verzekeren dat de raad van bestuur van een bedrijf aandacht besteden aan zekere signalen, één daarvan is wanneer de netto-activa van het bedrijf onder bepaalde drempels duiken door het maken van verliezen. Het Belgische Wetboek Vennootschappen en verenigingen schrijft in dit geval een formele procedure voor met de onheilspellende naam ‘alarmbelprocedure’. Deze procedure dient gevolgd te worden vanaf het moment dat een dergelijke situatie opgemerkt wordt en heeft als uiteindelijke doel dat de aandeelhouders zich uitspreken over de continuïteit van de onderneming door middel van een stemming.
Waar het toepassen van deze procedure wel degelijk niet zo vaak voorkomt en vaak een teken is van diepere problemen is dit helemaal niet zo uitzonderlijk bij jonge ondernemingen en vaak zelfs inherent in het groeiproces aangezien start-ups vaak verplicht worden om creatief om te springen met beperkte middelen en verliezen worden opgestapeld om de groei van het bedrijf te financieren.
Eens de raad van bestuur formeel heeft vastgesteld dat de netto-activa gereduceerd werden tot respectievelijk de helft van het maatschappelijk kapitaal zal de alarmbelprocedure opgestart worden. Concreet wil dit zeggen dat de raad van bestuur een speciaal rapport dient op te stellen die in het bijzonder de voorstellen van deze raad in verband met het stopzetten of verderzetten van de activiteiten bevat. Als het bestuur voorstelt om de activiteiten van het bedrijf verder te zetten, dan moet dit rapport ook focussen op de maatregelen die genomen moeten worden om de financiële situatie van het bedrijf te herstellen, zoals een nieuwe financieringsronde, bepaalde besparingsmaatregelen of het uitbouwen van de commerciële activiteiten.
Het voormelde rapport wordt vervolgens voorgelegd aan een speciaal samengeroepen buitengewone aandeelhoudersvergadering die binnen de twee maanden van de vaststelling van de aantasting van het nettoactief moet gehouden worden. Deze vergadering zal het laatste woord hebben over de voortzetting van de activiteiten of kan beslissen de vennootschap te ontbinden. Deze beslissing vindt plaats door middel van een formele stemming over de ontbinding van de vennootschap die onderworpen is aan een meerderheid van drie vierden in het geval waar het nettoactief gedaald is tot de helft van het maatschappelijk kapitaal. Is het nettoactief echter gedaald tot minder dan een kwart van het maatschappelijk kapitaal dan volstaat een meerderheid van een vierde van de uitgebrachte stemmen om te beslissen tot de ontbinding van de vennootschap.
Deze gehele procedure is, zoals je misschien al opgemerkt had, vrij formalistisch en soms intimiderend. Het is echter belangrijk om te benadrukken dat, vooral dan in jonge ondernemingen, dit niet wil zeggen dat het bedrijf op de rand van de afgrond balanceert. Vaak is het zo dat start-ups tot het gaatje moeten gaan, elke euro in twee maal omdraaien en verplicht worden deze procedure toe te passen wetende dat de zaken nog steeds goed gaan.
Indien een bedrijf uit onze #FundedFamily verplicht wordt om deze procedure toe te passen zal Spreds de situatie monitoren en zal ons financieringsvehikel Spreds Finance de investeerders vertegenwoordigen op de buitengewone algemene vergadering. Nog belangrijker is het zo dat wij je steeds op transparante wijze op de hoogte zullen houden ofwel door middel van een persoonlijke e-mail of een update op je Online Profiel.